Najważniejszym momentem wieczerzy wigilijnej jest dzielenie się opłatkiem, czyli cienkim, niekwaszonym chlebem. W tej pięknej, polskiej tradycji kryje się echo starochrześcijańskiego zwyczaju święcenia chlebów, tzw. eulogii. Były one składane na ołtarzu podczas Mszy Świętej. Eulogie nie były ciałem Chrystusa, gdyż nie konsekrowano ich, a jedynie błogosławiono. Na znak duchowej jedności i braterskiej miłości zanoszono je tym, którzy nie mogli wziąć udziału w Eucharystii. Polski opłatek podobnie jak eulogie, jest symbolem wzajemnej miłości, przebaczenia i jedności, a także wyrazem najgłębszych i najszlachetniejszych życzeń, jak również gotowości dzielenia się sobą z bliźnimi. Warto więc zadbać o to, aby ten moment wieczerzy był właściwie rozumiany i przeżywany.
zagości mądrość i zgoda,
uśmiech i dostatek.
Niech przez cały rok nie brakuje miłości
Przesyłam uściski i biały opłatek.