SIANO I SŁOMA

Stara tradycja wymaga, aby w domu znalazła się choć odrobina siana lub słomy.

Kiedyś słano nimi podłogi domów, a nawet posadzki kościołów.

Dziś zachował się zwyczaj wkładania siana pod obrus,

którym przykryty jest świąteczny stół.

Siano i słoma przypominają ubóstwo Świętej Rodziny

i fakt, że nowo narodzony Jezus został położony w żłobie.

Stary piec coś słabo dziś grzeje
Cicha Noc stoi za drzwiami
W czterech ścianach małego Betlejem
Tylko ty ze swoimi myślami

Jeszcze trzeba sianko na stół
Wolne krzesło, wolne nakrycie
Ten opłatek przełamać na pół
Jak z bliskimi dzieli się życie x2

Zamiast gwiazdy pierwszej na niebie
W cudzym oknie choinki światło
Ciepłym blaskiem mruga do ciebie
Jakby twoje tęsknoty odgadło

A zza ściany słychać śpiewanie
A za ścianą głos się rozchodzi,
Że z Dzieciątkiem w lichej stajence
I dla ciebie Nadzieja się rodzi...

Jeszcze trzeba sianko na stół
Wolne krzesło, wolne nakrycie
Ten opłatek przełamać na pół
Jak z bliskimi dzieli się życie x2

Jeszcze trzeba...
Ten opłatek...

Jeszcze trzeba sianko na stół
Wolne krzesło, wolne nakrycie
Ten opłatek przełamać na pół
Jak z bliskimi dzieli się życie...

/ Magdalena Welc/