DZIEŃ PIĄTY – poniedziałek, 22 stycznia 2018 r.
Słuchaj krzyku mojego ludu z dalekiej ziemi!
CZYTANIE I: Pwt 1,19-35
Pan idzie przed wami i nosi was
Czytanie z Księgi Powtórzonego Prawa
Wyruszyliśmy z Horebu i przeszliśmy całą pustynię, wielką i straszną, którą widzieliście w drodze do gór Amorytów, jak nakazał nam PAN, nasz Bóg, i doszliśmy aż do Kadesz-Barnea. Wtedy powiedziałem do was: Doszliście aż do gór Amorytów, które PAN, nasz Bóg, nam daje. Spójrz! PAN, twój Bóg, tobie dał tę ziemię. Idź, weź ją w posiadanie, jak ci powiedział PAN, Bóg twoich ojców: Nie lękaj się i nie trwóż! Wtedy przystąpiliście do mnie wszyscy i powiedzieliście: Poślijmy przed sobą mężczyzn na zwiady do tej ziemi, a gdy powrócą, opowiedzą nam o drodze, którą będziemy szli, i o miastach, do których wejdziemy. Uznałem to za dobre. Wybrałem więc dwunastu mężczyzn, po jednym z każdego plemienia. Oni wyruszyli i poszli w góry, i przybyli na zwiady aż do doliny Eszkol. Wzięli także ze sobą nieco owoców tej ziemi, przyszli do nas i zdali nam sprawę, mówiąc: Piękna jest ta ziemia, którą PAN, nasz Bóg, nam daje. Ale nie chcieliście iść i buntowaliście się przeciwko rozkazowi PANA, waszego Boga. Szemraliście w waszych namiotach i mówiliście: Z nienawiści do nas PAN wyprowadził nas z ziemi egipskiej, aby wydać nas w ręce Amorytów na naszą zgubę. Dokądże mamy iść? Nasi bracia zatrwożyli nasze serca, mówiąc: Jest to lud większy i roślejszy od nas, miasta ma wielkie i warowne, sięgające nieba. Widzieliśmy tam także synów Anaka. Wtedy odpowiedziałem wam: Nie trwóżcie się i nie lękajcie się ich! PAN, wasz Bóg, który idzie przed wami, sam będzie za was walczył, jak to uczynił na waszych oczach w Egipcie. I na pustyni, gdzie widziałeś, jak nosił cię PAN, twój Bóg, podobnie jak człowiek nosi swego syna, przez całą drogę, którą szliście aż na to miejsce. Pomimo to nie zaufaliście PANU, waszemu Bogu, który szedł przed wami drogą, aby wyszukać wam miejsce na obóz, aby wskazać wam drogę, którą macie iść, nocą w ogniu, a za dnia – w obłoku. PAN usłyszał wasze narzekanie i rozgniewany złożył taką przysięgę: Nikt z tych ludzi, z tego przewrotnego pokolenia, nie zobaczy tej pięknej ziemi, którą poprzysiągłem dać waszym ojcom,
Oto słowo Boże
PSALM RESPONSORYJNY: Ps 145,9-20
Pan podtrzymuje wszystkich, którzy padają
Refren: Pan mnie podtrzymał, kiedy Go wzywałem.
PAN jest dobry dla wszystkich,
Jego miłosierdzie nad wszystkim, co stworzył.
Niech Cię wysławiają, PANIE,
wszystkie Twoje dzieła.
Refren: Pan mnie podtrzymał, kiedy Go wzywałem.
Twoi święci niech Cię błogosławią.
Niech mówią o chwale Twojego królestwa,
niech głoszą Twoją potęgę,
by oznajmić ludziom Twoje cuda
i wspaniałą chwałę Twojego królestwa.
Refren: Pan mnie podtrzymał, kiedy Go wzywałem.
Twoje królestwo jest królestwem wiecznym,
Twoje panowanie trwa przez pokolenia.
PAN podtrzymuje wszystkich upadających,
podnosi wszystkich zgnębionych.
Refren: Pan mnie podtrzymał, kiedy Go wzywałem.
Oczy wszystkich wpatrują się w Ciebie,
a Ty im dajesz pokarm we właściwym czasie.
Otwierasz swoją rękę
i nasycasz wszystko, co żyje.
Refren: Pan mnie podtrzymał, kiedy Go wzywałem.
PAN jest sprawiedliwy na wszystkich swoich drogach,
łaskawy we wszystkim, co czyni.
PAN jest bliski wszystkim, którzy Go wzywają,
wszystkim, którzy Go wzywają szczerze.
Refren: Pan mnie podtrzymał, kiedy Go wzywałem.
Spełnia pragnienia tych, co się Go boją,
wysłuchuje ich wołania i ocala.
PAN strzeże wszystkich, którzy Go kochają,
a wszystkich bezbożnych wytraci.
Refren: Pan mnie podtrzymał, kiedy Go wzywałem.
CZYTANIE II: Jk 1,9-11
Bogaci przeminą niby kwiat polny
Czytanie z Listu świętego Jakuba
Brat, który jest biedny, niech się chlubi swoim wywyższeniem, bogaty zaś swoim uniżeniem, bo przeminie jak kwiat trawy. Palące słońce bowiem wschodzi i wysusza trawę, i kwiat opada, i traci swoje piękno. Podobnie też bogaty przeminie wraz ze swymi dążeniami.
Oto słowo Boże Alleluja, alleluja, alleluja.
Wysłuchaj, Panie, mojego błagania,
niech cały lud oddaje Tobie chwałę.
Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA: Łk 18,35-43
Jezusie, Synu Dawida, ulituj się nade mną!
Słowa Ewangelii według świętego Łukasza
Kiedy Jezus zbliżał się do Jerycha, pewien niewidomy siedział przy drodze i żebrał. A gdy usłyszał, że tłum przechodzi, dopytywał się, co się dzieje. Oznajmili mu, że przechodzi Jezus z Nazaretu. Wówczas głośno zawołał: Jezusie, Synu Dawida, zlituj się nade mną! Ci, którzy szli z przodu, nakazywali mu, żeby zamilkł, ale on tym głośniej krzyczał: Synu Dawida, zlituj się nade mną! Wtedy Jezus przystanął i kazał go przyprowadzić. Kiedy się przybliżył, zapytał go: Co chcesz, abym zrobił dla ciebie? Odpowiedział: Panie, żebym widział! Wówczas Jezus powiedział do niego: Przejrzyj! Twoja wiara cię ocaliła. Od razu też odzyskał wzrok i poszedł za Nim, wielbiąc Boga. A cały lud, który to widział, oddał chwałę Bogu.
Oto słowo Pańskie
Kontekst sytuacji na Karaibach
Karaibska gospodarka tradycyjnie opiera się na produkcji surowców na rynek europejski, toteż nigdy nie była samowystarczalna. W rezultacie jej rozwój został uzależniony od międzynarodowych pożyczek. Narzucają one wymóg zmniejszenia wydatków na transport, edukację, zdrowie i inne usługi publiczne, które wywierają największy wpływ na ubogich. Karaibska Konferencja Kościołów wyszła z inicjatywą zmierzającą do rozwiązania obecnego kryzysu zadłużeniowego w regionie i pomocy ubogim za pośrednictwem swoich sieci międzynarodowych.
Refleksja
Możemy sobie wyobrazić hałaśliwy tłum, gdy Jezus wchodzi do Jerycha. Wiele głosów zagłusza wołanie niewidomego żebraka. Ale wśród tego zgiełku Jezus słyszy głos niewidomego, tak jak Bóg zawsze słyszy wołanie ubogich. W ten sposób życie żebraka uległo radykalnej zmianie. Pan, który podtrzymuje upadających, nie tylko słyszy, ale też odpowiada. Brak jedności chrześcijan może stać się częścią światowego zgiełku i chaosu. Podobnie jak głosy kłócących się za murami Jerycha, tak i nasze podziały mogą zagłuszać krzyk ubogich. Kiedy jednak jednoczymy się, stajemy się pełniej obecnością Chrystusa w świecie, zdolni lepiej słyszeć, słuchać i odpowiadać. Zamiast powiększać niezgodę, jesteśmy w stanie naprawdę słuchać innych.
Modlitwa
Kochający Boże, Podnosisz ubogich i przygnębionych i przywracasz im godność. Wysłuchaj teraz naszego wołania za biednymi tego świata, przywróć im nadzieję i podnieś ich, żeby cały Twój lud stał się jednym. O to błagamy w imię Jezusa. Amen.
Pieśń (z hymnu Prawica Boga)
Prawica Boga wznosi się w naszej ziemi, podnosi upadłych jednego po drugim; każdy z nich jest znany z imienia i uratowany teraz od wstydu wzniesieniem prawicy Boga
Słuchaj krzyku mojego ludu z dalekiej ziemi!
CZYTANIE I: Pwt 1,19-35
Pan idzie przed wami i nosi was
Czytanie z Księgi Powtórzonego Prawa
Wyruszyliśmy z Horebu i przeszliśmy całą pustynię, wielką i straszną, którą widzieliście w drodze do gór Amorytów, jak nakazał nam PAN, nasz Bóg, i doszliśmy aż do Kadesz-Barnea. Wtedy powiedziałem do was: Doszliście aż do gór Amorytów, które PAN, nasz Bóg, nam daje. Spójrz! PAN, twój Bóg, tobie dał tę ziemię. Idź, weź ją w posiadanie, jak ci powiedział PAN, Bóg twoich ojców: Nie lękaj się i nie trwóż! Wtedy przystąpiliście do mnie wszyscy i powiedzieliście: Poślijmy przed sobą mężczyzn na zwiady do tej ziemi, a gdy powrócą, opowiedzą nam o drodze, którą będziemy szli, i o miastach, do których wejdziemy. Uznałem to za dobre. Wybrałem więc dwunastu mężczyzn, po jednym z każdego plemienia. Oni wyruszyli i poszli w góry, i przybyli na zwiady aż do doliny Eszkol. Wzięli także ze sobą nieco owoców tej ziemi, przyszli do nas i zdali nam sprawę, mówiąc: Piękna jest ta ziemia, którą PAN, nasz Bóg, nam daje. Ale nie chcieliście iść i buntowaliście się przeciwko rozkazowi PANA, waszego Boga. Szemraliście w waszych namiotach i mówiliście: Z nienawiści do nas PAN wyprowadził nas z ziemi egipskiej, aby wydać nas w ręce Amorytów na naszą zgubę. Dokądże mamy iść? Nasi bracia zatrwożyli nasze serca, mówiąc: Jest to lud większy i roślejszy od nas, miasta ma wielkie i warowne, sięgające nieba. Widzieliśmy tam także synów Anaka. Wtedy odpowiedziałem wam: Nie trwóżcie się i nie lękajcie się ich! PAN, wasz Bóg, który idzie przed wami, sam będzie za was walczył, jak to uczynił na waszych oczach w Egipcie. I na pustyni, gdzie widziałeś, jak nosił cię PAN, twój Bóg, podobnie jak człowiek nosi swego syna, przez całą drogę, którą szliście aż na to miejsce. Pomimo to nie zaufaliście PANU, waszemu Bogu, który szedł przed wami drogą, aby wyszukać wam miejsce na obóz, aby wskazać wam drogę, którą macie iść, nocą w ogniu, a za dnia – w obłoku. PAN usłyszał wasze narzekanie i rozgniewany złożył taką przysięgę: Nikt z tych ludzi, z tego przewrotnego pokolenia, nie zobaczy tej pięknej ziemi, którą poprzysiągłem dać waszym ojcom,
Oto słowo Boże
PSALM RESPONSORYJNY: Ps 145,9-20
Pan podtrzymuje wszystkich, którzy padają
Refren: Pan mnie podtrzymał, kiedy Go wzywałem.
PAN jest dobry dla wszystkich,
Jego miłosierdzie nad wszystkim, co stworzył.
Niech Cię wysławiają, PANIE,
wszystkie Twoje dzieła.
Refren: Pan mnie podtrzymał, kiedy Go wzywałem.
Twoi święci niech Cię błogosławią.
Niech mówią o chwale Twojego królestwa,
niech głoszą Twoją potęgę,
by oznajmić ludziom Twoje cuda
i wspaniałą chwałę Twojego królestwa.
Refren: Pan mnie podtrzymał, kiedy Go wzywałem.
Twoje królestwo jest królestwem wiecznym,
Twoje panowanie trwa przez pokolenia.
PAN podtrzymuje wszystkich upadających,
podnosi wszystkich zgnębionych.
Refren: Pan mnie podtrzymał, kiedy Go wzywałem.
Oczy wszystkich wpatrują się w Ciebie,
a Ty im dajesz pokarm we właściwym czasie.
Otwierasz swoją rękę
i nasycasz wszystko, co żyje.
Refren: Pan mnie podtrzymał, kiedy Go wzywałem.
PAN jest sprawiedliwy na wszystkich swoich drogach,
łaskawy we wszystkim, co czyni.
PAN jest bliski wszystkim, którzy Go wzywają,
wszystkim, którzy Go wzywają szczerze.
Refren: Pan mnie podtrzymał, kiedy Go wzywałem.
Spełnia pragnienia tych, co się Go boją,
wysłuchuje ich wołania i ocala.
PAN strzeże wszystkich, którzy Go kochają,
a wszystkich bezbożnych wytraci.
Refren: Pan mnie podtrzymał, kiedy Go wzywałem.
CZYTANIE II: Jk 1,9-11
Bogaci przeminą niby kwiat polny
Czytanie z Listu świętego Jakuba
Brat, który jest biedny, niech się chlubi swoim wywyższeniem, bogaty zaś swoim uniżeniem, bo przeminie jak kwiat trawy. Palące słońce bowiem wschodzi i wysusza trawę, i kwiat opada, i traci swoje piękno. Podobnie też bogaty przeminie wraz ze swymi dążeniami.
Oto słowo Boże Alleluja, alleluja, alleluja.
Wysłuchaj, Panie, mojego błagania,
niech cały lud oddaje Tobie chwałę.
Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA: Łk 18,35-43
Jezusie, Synu Dawida, ulituj się nade mną!
Słowa Ewangelii według świętego Łukasza
Kiedy Jezus zbliżał się do Jerycha, pewien niewidomy siedział przy drodze i żebrał. A gdy usłyszał, że tłum przechodzi, dopytywał się, co się dzieje. Oznajmili mu, że przechodzi Jezus z Nazaretu. Wówczas głośno zawołał: Jezusie, Synu Dawida, zlituj się nade mną! Ci, którzy szli z przodu, nakazywali mu, żeby zamilkł, ale on tym głośniej krzyczał: Synu Dawida, zlituj się nade mną! Wtedy Jezus przystanął i kazał go przyprowadzić. Kiedy się przybliżył, zapytał go: Co chcesz, abym zrobił dla ciebie? Odpowiedział: Panie, żebym widział! Wówczas Jezus powiedział do niego: Przejrzyj! Twoja wiara cię ocaliła. Od razu też odzyskał wzrok i poszedł za Nim, wielbiąc Boga. A cały lud, który to widział, oddał chwałę Bogu.
Oto słowo Pańskie
Kontekst sytuacji na Karaibach
Karaibska gospodarka tradycyjnie opiera się na produkcji surowców na rynek europejski, toteż nigdy nie była samowystarczalna. W rezultacie jej rozwój został uzależniony od międzynarodowych pożyczek. Narzucają one wymóg zmniejszenia wydatków na transport, edukację, zdrowie i inne usługi publiczne, które wywierają największy wpływ na ubogich. Karaibska Konferencja Kościołów wyszła z inicjatywą zmierzającą do rozwiązania obecnego kryzysu zadłużeniowego w regionie i pomocy ubogim za pośrednictwem swoich sieci międzynarodowych.
Refleksja
Możemy sobie wyobrazić hałaśliwy tłum, gdy Jezus wchodzi do Jerycha. Wiele głosów zagłusza wołanie niewidomego żebraka. Ale wśród tego zgiełku Jezus słyszy głos niewidomego, tak jak Bóg zawsze słyszy wołanie ubogich. W ten sposób życie żebraka uległo radykalnej zmianie. Pan, który podtrzymuje upadających, nie tylko słyszy, ale też odpowiada. Brak jedności chrześcijan może stać się częścią światowego zgiełku i chaosu. Podobnie jak głosy kłócących się za murami Jerycha, tak i nasze podziały mogą zagłuszać krzyk ubogich. Kiedy jednak jednoczymy się, stajemy się pełniej obecnością Chrystusa w świecie, zdolni lepiej słyszeć, słuchać i odpowiadać. Zamiast powiększać niezgodę, jesteśmy w stanie naprawdę słuchać innych.
Modlitwa
Kochający Boże, Podnosisz ubogich i przygnębionych i przywracasz im godność. Wysłuchaj teraz naszego wołania za biednymi tego świata, przywróć im nadzieję i podnieś ich, żeby cały Twój lud stał się jednym. O to błagamy w imię Jezusa. Amen.
Pieśń (z hymnu Prawica Boga)
Prawica Boga wznosi się w naszej ziemi, podnosi upadłych jednego po drugim; każdy z nich jest znany z imienia i uratowany teraz od wstydu wzniesieniem prawicy Boga
