Wstrzemięźliwość od pokarmów mięsnych

Według obowiązujących przepisów kościelnych w wigilię Bożego Narodzenia nie obowiązuje wstrzemięźliwość od pokarmów mięsnych. Jednakże biskupi polscy zachęcają do niego ze względu na wyjątkowy charakter tego dnia w naszym kraju.

Złagodzenie przepisów postnych nastąpiło z chwilą wprowadzenia w 1983 roku nowego Kodeksu Prawa Kanonicznego. Zmiany te potwierdził II Synod Plenarny w Polsce, dokładną zaś ich wykładnię przedstawili polscy biskupi w 2003 r. w specjalnym liście pasterskim nt. przykazań kościelnych.

Hierarchowie przypominają w nim, że "wstrzemięźliwość od spożywania mięsa lub innych pokarmów, zgodnie z zarządzeniem Konferencji Episkopatu, należy zachowywać we wszystkie piątki całego roku, chyba że w danym dniu przypada jakaś uroczystość. Natomiast wstrzemięźliwość i post obowiązują w Środę Popielcową oraz w piątek Męki i Śmierci Pana naszego Jezusa Chrystusa". Oznacza to, że jeśli ktoś nie zachowa postu w Wigilię, to nie ma grzechu.

Jednak "zachęcamy, zgodnie z postanowieniem II Polskiego Synodu Plenarnego, do zachowania wstrzemięźliwości od pokarmów mięsnych w wigilię Bożego Narodzenia, ze względu na wyjątkowy charakter tego dnia w Polsce. Przypominamy też, że wstrzemięźliwość od pokarmów mięsnych obowiązuje wszystkich, którzy ukończyli 14. rok życia" - napisali w liście biskupi.

(żródło: http://ekai.pl/wydarzenia/ciekawostki/x17088/czy-w-wigilie-obowiazuje-post/)

Święta są ważne dla rodziny

Święta gromadzą i jednoczą rodzinę, umacniają zdrowe więzi jej członków, pomagają nawiązać zerwane. Są wspaniałą okazją do pokonywania uprzedzeń, do wzajemnego przebaczania i podjęcia starań dla budowania lepszej domowej wspólnoty. Dobrze przeżyte święta stają się doświadczeniem i bogactwem całej rodziny; " momentem", za którym się 

tęskni, do którego się powraca i który chce się ponawiać. Umacnianiu więzi służy także 
" świąteczna twórczość" rodziny, która pomoże wypracowywać i wzbogacać skarbiec własnych, domowych tradycji. Pielęgnowanie rodzinnych zwyczajów daje domownikom 

mocne poczucie wspólnoty.

Kolędy

Pieśni oparte na biblijnych opisach narodzin Jezusa, pokłonu pasterzy i mędrców, 

nazywamy kolędami. Są one swoistym wykładem teologii wcielenia Syna Bożego. 

Obok kolęd, powstały także ludowe piosenki oparte na motywach 

bożonarodzeniowych, tzw. kolędy domowe lub pastorałki. Skarbiec tych 

świątecznych śpiewów kształtował się przez wieki. W Polsce znamy ponad

 pół tysiąca kolęd. Wiele z nich zawiera aluzje do wydarzeń historycznych okresu, 

w którym powstawały. 
Warto wiedzieć, że nazwa kolęda, używana w odniesieniu do śpiewów 

o Bożym Narodzeniu, utrwaliła się dopiero w XVII wieku. Wywodzi się 

natomiast z czasów rzymskich, od słowa calendae, które oznaczało pierwszy 

dzień miesiąca. Od 153 roku przed Chrystusem szczególnie ważne były calendae 

styczniowe, kiedy to w Imperium Rzymskim obejmowali swój urząd konsulowie. 

Dzień 1 stycznia stał się początkiem roku cywilnego i jako taki został potwierdzony

 przez Juliusza Cezara przy reformie kalendarza, której dokonał w 46 roku przed 

Chrystusem ( stąd nazwa kalendarz juliański). Rzym świętował hucznie 

początek roku. Z nastaniem chrześcijaństwa te świąteczne obchody związano 

z narodzeniem Jezusa Chrystusa,, który swoim przyjściem na świat 

dał początek nowej erze.

Kolęda, czyli wizyta duszpasterska

Tym słowem określamy także doroczną wizytę duszpasterzy w naszych domach, 
przypadającą zwykle w okresie Bożego Narodzenia. Jest to okazja do osobistego 
spotkania z księdzem, wzajemnego poznania się, do rozmowy o ważnych sprawach 
parafii i rodziny. Kapłan przynosi do naszych domów błogosławieństwo, 
a w jego osobie naszym rodzinom i dziełom błogosławi sam Jezus Chrystus. 
Taki właśnie jest cel kolędy, dlatego nie pozwólmy, by jej znaczenie przysłaniała
 nam przysłowiowa " koperta".
Czasem przy okazji wizyty duszpasterskiej kreśli się na drzwiach znaki K+M+B
 oraz cyfry - datę aktualnego roku. Tradycyjnie litery te interpretuje się jako
 inicjały imion trzech mędrców : Kacpra, Melchiora i Baltazara, którzy przybyli
 ze Wschodu do Betlejem. Zapisane w formie C+M+B można także interpretować 
jako skrót zwrotu Christus mansionem benedicat, czyli 
" Niech Chrystus błogosławi ten dom".

(źródło ; Boże Narodzenie rodzinne święta ks. Bogusław ZemanSSP)

Kolęda raz jeszcze

Iść do kogoś" po kolędzie" oznacza odwiedzić go z racji świąt Bożego Narodzenia, pójść z życzeniami. Kolęda to także ludowy zwyczaj związany z tym okresem. W Polsce mamy bogatą tradycję " chodzenia po kolędzie", choć coraz rzadziej można spotkać prawdziwych kolędników, tj. przebierańców, którzy odwiedzając domy, bawią mieszkańców przedstawieniami, śpiewem kolęd, a czasem także psotami.

Szopka Bożonarodzeniowa

Pierwszą szopkę przedstawiającą scenę narodzenia Jezusa Chrystusa urządził św. Franciszek z Asyżu w 1223 roku, w skalnej grocie w pobliżu Greccio. Zwyczaj ten rozprzestrzenił się na całe Włochy, Europę i świat. Ustawiając w stajence figurki Dzieciątka, Maryi, Józefa, pasterzy, zwierząt...chcemy lepiej uświadomić sobie prostotę, ubóstwo i pokorę, z jakimi przyszedł na świat Jezus Chrystus. On, Król królów, wyrzekł się chwały należnej Mu jako Bogu, ogołocił samego siebie i uniżył, stając się podobnym do ludzi. 
( por. Flp 2,6-7)

Wigilia Bożego Narodzenia

Słowo " wigilia" wywodzi się z języka łacińskiego i oznacza czuwanie, straż nocną. chrześcijańskie wigilie mają swoje źródło w żydowskich dniach przygotowania, które poprzedzały szabat i inne święta. Wieczorem tego dnia rozpoczynano już świąteczne obchody. Podobnie w liturgii kościoła, wigilia otwiera obchody danego święta.