Akt wynagrodzenia Najświętszemu Sercu Jezusa.

 

O Jezu najsłodszy, któremu za miłość bez granic ludzie w niewdzięczny sposób odpłacają tak wielkim zapomnieniem, opuszczeniem i wzgardą, oto my rzucając

się do Twych ołtarzy, szczególnym hołdem czci pragniemy wynagrodzić tę
grzeszność oziębłość i krzywdy, jakie ze wszech stron ranią najmiłościwsze
Twoje Serce.

    Pomni wszelako, że i my sami nie zawsze byliśmy wolni od tych niegodziwości,
żalem przeto najgłębszym przejęci, błagamy przede wszystkim o miłosierdzie dla
siebie. Jesteśmy gotowi dobrowolnym zadośćuczynieniem wynagrodzić nie tylko
za grzechy, któreśmy sami popełnili, ale i za występki tych, co błądzą z dala od
drogi zbawienia i zatwardziali w niewierze nie chcą iść za Tobą, Pasterzem
i Wodzem, albo zdeptawszy obietnice chrztu świętego, zrzucili z siebie najsłodsze
jarzmo Twojego prawa.

    Za te wszystkie opłakania godne występki chcemy wynagrodzić i każdy z nich
pragniemy naprawić. A więc: brak skromności i wszelki bezwstyd w życiu
i strojach, liczne owe sidła zastawione na niewinne dusze, lekceważenie dni
świętych, ohydne bluźnierstwa miotane przeciwko Tobie i Twoim Świętym,
obelgi rzucane na Twego Namiestnika i na stan kapłański, bezczeszczenie nawet
samego Sakramentu Bożej miłości przez jego zaniedbanie i przez okropne
świętokradztwa, wreszcie publiczne wykroczenia narodów wyłamujących się
spod praw i kierownictwa ustanowionego przez Ciebie Kościoła.
Obyśmy krwią własną mogli zmyć te wszystkie zbrodnie. A tymczasem, by
naprawić zniewagi czci Bożej, składamy Ci zadośćuczynienie, jakie Ty sam Ojcu
na krzyżu ofiarowałeś i które co dzień na ołtarzach ponawiasz, w połączeniu
z zadośćuczynieniem Bogarodzicy Dziewicy, wszystkich Świętych i pobożnych
dusz wiernych.

    Przyrzekamy z głębi serca wynagrodzić - o ile za łaską Twoją stać nas będzie - za
przeszłe własne grzechy i obojętność na tak wielką miłość Twoją: przez wiarę
stateczną, czyste życie, dokładne zachowanie prawa ewangelicznego, zwłaszcza
prawa miłości. Postanawiamy również według sił swoich nie dopuścić do nowych
zniewag - i jak najwięcej dusz pociągnąć do wstępowania w Twoje ślady.
Przyjmij, błagamy, o najłaskawszy Jezu, za przyczyną Najświętszej Maryi Panny,
Wynagrodzicielki, ten akt dobrowolnego zadośćuczynienia i racz nas aż do
śmierci zachować w wierności obowiązkom Twej świętej służby przez wielki dar
wytrwania, przez który wszyscy doszlibyśmy w końcu do tej ojczyzny, gdzie Ty
z Ojcem i Duchem Świętym żyjesz i królujesz, Bóg, na wieki wieków. Amen.